İstanbul sözleşmesi, 1 Ağustos 2014 tarihinde yürürlüğe giren "Kadına Yönelik Şiddet ve Aile içi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye ilişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi"dir.
İstanbul sözleşmesi uluslararası hukukta, şiddetin kadın erkek eşitsizliğinin ve kadınlara karşı yapılan ayrımcılğın bir sonucu olduğunun vurgulandığı ilk Sözleşmedir.
İstanbul sözleşmesi fiziksel, cinsel, ekonomik ve duygusal şiddet her tür şiddetle mücadele konusunda "Önleme, Koruma, Kovuşturma ve Destek Politikaları" başlıkları altında dört temel hareket noktası olan ilk sözleşmedir.
İstanbul sözleşmesi, aynı zamanda şiddetle mücadelede bağımsız bir izleme mekanizması bulunan ve yaptırım gücü olan bağlayıcı ilk sözleşmedir. Sadece Haziran ayında 27 kadın katledildi. Hala hayatta kalmayı başarabilen yüzlerce kadın ise bazen aile içinde, bazen okulda, bazen işyerinde bazen ise sokakta hiç tanımadığı bir erkeğin şiddetine uğruyor kimi zaman eğitim ve çalışma hakkını da kaybediyor. Kadınlar Toplumsal yaşamdan güvenliği bahanesiyle uzaklaştırılarak ev içindeki erkek şiddetine maruz bırakılıp dayanışma ağları yok ediliyor, yalnızlaştırılıyor. Fakat tüm bunlar yaşanırken; Devlet yetkilileri ise tüm açıklamaları ve davranışları ile failleri koruyor, kolluyor, sırtlarını sıvazlıyor ve böylece yeni kadın cinayetleri için müstakbel failleri cesaretlendirerek adeta azmettiriyor. Kadın cinayetlerini engellemedikleri yetmiyormuş gibi, kadınların şiddet ve cinayetleri protesto etmesini engellemeye çalışıyorlar. Hem de acımasız bir şiddetle, işkenceyle, zorbalıkla. Ve iktidar, böylece bir kez daha; kadına yönelik şiddetle değil, bununla mücadele edenlerle açık bir savaş halinde olduğunu hiç saklamadan, gizlemeden, açıkça gösteriyor. Kadına yönelik şiddetle mücadele etmek devletin kadınlara karşı görevdir. Ancak, devlet buna rağmen; bizzat kamusal erki kullanılarak, LGBTİ+ bireylere yönelik fobik uygulamalar, TCK103 ün değiştirilme çabaları, Nafaka hükümlerine yönelik saldırılar, yandaş STK`lar ve medya aracılığıyla toplumsal cinsiyet eşitliğine yönelik yalan /yanlış tartışmalarla kadın düşmanlığının meşru hale getirerek erkek şiddetinin her geçen gün katlanarak artmasına yol açmaktadır. Bizler Pınar GÜLTEKİN‘i, Fatma ALTINMAKAS‘I ve daha nicelerini katledenlerin cezalandırılmasını ve Gülistan DOKU‘nun bulunmasını istiyoruz. Bizler sadece katillerin en ağır cezalara mahkûm edilmesiyle kadınlara yönelik cinayet ve diğer şiddet biçimlerinin son bulmayacağını çok iyi biliyoruz. Biz kadınlara taahhüt edilen, İstanbul Sözleşmesi`nin uygulanmadığı sürece; ne cinayetler, ne kadın ve kız çocuklarına yönelik şiddet ne de LGBTİ+ bireylere yönelik nefret suçları ve kamusal alanda uygulanan ayrımcılığın engellenmeyeceğini çok iyi biliyoruz. Bu yüzden, bizler İstanbul sözleşmesinin harfi harfine uygulanmasını istiyoruz. TMMOB Kimya Mühendisleri Odası Ege Bölge Şubesi Kadın Komisyonu
|
Tweet
